La principale innovation de la loi du 27 mai 2013 modifiant la loi du 31 janvier 2009 sur la continuité des entreprises (« LCE ») réside dans le renforcement considérable des missions dévolues aux professionnels du chiffre.

Dès lors que la pratique révèle que le recours à la réorganisation judiciaire est souvent trop tardif, le législateur a été soucieux que les dirigeants soient informés suffisamment tôt des menaces qui pèsent sur la continuité de leur entreprise.

Until now legal entities serving as board members, directors, or liquidators of companies could choose whether to subject themselves to VAT for the services they rendered. But according to the Belgian VAT administration’s published decision ET.125.180 on 20 November 2014, this optional regime will be abolished from 1 January 2015, making these entities liable for VAT mandatorily.

De wet betreffende de continuïteit der ondernemingen (hierna de “WCO”) behoeft geen introductie. Sinds haar inwerkingtreding in 2009 werd ze veelvuldig toegepast teneinde ondernemingen in moeilijkheden een laatste kans te bieden om een faillissement te voorkomen.

De rechtsleer is het er nagenoeg unaniem over eens dat de regels met betrekking tot het personeel toepassingsgebied van collectieve insolventieprocedures niet consistent of rationeel zijn. Het toepassingsgebied van de Wet betreffende de continuïteit der ondernemingen (hierna de “WCO”) werd nochtans uitgebreid in vergelijking met de oude Wet op het gerechtelijk akkoord, die enkel van toepassing was op handelaars. Volgens artikel 3 (oud) WCO hebben de volgende beroepscategorieën toegang tot deze vorm van gerechtelijke reorganisatie: (1) kooplieden bedoeld in artikel 1 W.Kh.

Confronté au défaut de paiement de son débiteur, un créancier peut être tenté d’accentuer la pression sur ce dernier en usant de son droit de rétention.

Le droit de rétention est celui dont « dispose un créancier de différer jusqu’à paiement la restitution d’un bien, propriété ou non du débiteur, dans la mesure où il existe un lien de connexité entre le bien détenu par lui et sa créance ».

Recent heeft het Hof van Cassatie de deur iets wijder opengezet voor schuldeisers van een failliete vennootschap om, hangende het faillissement, een individuele vordering in te stellen tegen de bestuurders van de gefailleerde (Cass. 5 september 2013, A.R. nr. C.12.0445.N,www.juridat.be). Concreet mocht de fiscus de niet-betaalde bedrijfsvoorheffing, die opgenomen was in het passief van het faillissement, de facto integraal verhalen op de bestuurders, op grond van foutaansprakelijkheid.

The Belgian Constitutional Court declared netting arrangements in insolvency proceedings, which are explicitly allowed under the Belgian Financial Collateral Law of 15 December 2004, unconstitutional where such netting arrangements apply to non-merchants. Despite the numerous criticisms on this decision, a legislative proposal was drafted on 13 September 2011 in order to explicitly exclude non-merchants from the application of the Belgian Financial Collateral Law.

Petroplus, the largest independent refiner and wholesaler of petroleum products in Europe entered into various insolvency proceedings in Switzerland, England and Wales, France, Germany and Belgium on 24-27 January 2012 after the group failed to reach agreement with its creditors to extend the deadline of its loan repayments.

Through its decision of 27 November 2008, the Belgian Constitutional Court declared netting arrangements in insolvency proceedings, which are explicitly allowed under the Belgian Financial Collateral Law of 15 December 2004, unconstitutional where such netting arrangements apply to non-merchants. Despite the numerous criticisms about this decision, the amended Belgian Financial Collateral Law, entered into force on 10 November 2011, now explicitly excludes non-merchants from its scope.

Under European law, there are no general rules whit respect to the liability of a holding company for the debts of its insolvent subsidiary.

The Council Regulation (EC) N° 1346/2000 of 29 May 2000 on insolvency proceedings only provides for a common framework for insolvency proceedings in the European Union (EU). The harmonised rules on insolvency proceedings intend to prevent assets or judicial proceedings being transferred from one EU country to another for the purposes of obtaining a more favourable legal position to the detriment of creditors (“forum shopping”).