Two recent Supreme Court of Canada decisions demonstrate that the corporate attribution doctrine is not a one-size-fits-all approach.
Court approval of a sale process in receivership or Bankruptcy and Insolvency Act (“BIA”) proposal proceedings is generally a procedural order and objectors do not have an appeal as of right; they must seek leave and meet a high test in order obtain it. However, in Peakhill Capital Inc. v.
Recently, insolvency law was fundamentally amended in terms of reorganization procedures. The tax legislation was subsequently adapted to these new procedures, at the same time changing the content of some important tax rules.
The most important change is that a waiver of debt within the framework of a reorganization agreement becomes less interesting from a tax point of view. You will find out exactly how this works in this article.
Het insolventierecht onderging recent een grote wijziging op het gebied van de reorganisatieprocedures. De fiscale wetgeving werd vervolgens aan deze nieuwe procedures aangepast en daarbij werden tegelijk ook de inhoud van een aantal belangrijke fiscale regels gewijzigd.
De belangrijkste wijziging heeft als gevolg dat een schuldkwijtschelding binnen het kader van een reorganisatieakkoord fiscaal minder interessant wordt. Hoe dat precies zit, verneemt u in dit artikel.
Le droit de l'insolvabilité a récemment fait l'objet d'un changement majeur en ce qui concerne les procédures de réorganisation. La législation fiscale a ensuite été adaptée à ces nouvelles procédures, tout en modifiant le contenu de certaines règles fiscales importantes.
Le changement le plus important a pour conséquence qu'un apurement des dettes dans le cadre d'un accord de réorganisation devient moins intéressant du point de vue fiscal. Dans cet article, vous découvrirez comment cela fonctionne exactement.
In this week’s TGIF, we consider the recent case of Vita Group Ltd, in the matter of Vita Group Ltd [2023] FCA 400, in which his Honour Justice Jackman outlined practical changes to the way schemes of arrangement should be implemented through the Federal Court to make them simpler, faster and more cost efficient.
Key takeaways
In this week’s TGIF, we consider the Federal Court’s recent decision inFotios (Bankrupt) v Helios Corporation Pty Ltd (No 3) [2023] FCA 251, and earlier decisions in the same proceedings, clarifying the current Australian position as to priorities between creditors of successive trustees.
Key takeaways
This week’s TGIF considers a recent decision in Re HRL Limited (in liq) & Anor [2022] VSC 693, in which the Court approved a success fee in addition to the liquidators’ remuneration calculated by the application of a time-based costing method.
Key takeaways
De Herstructureringsrichtlijn van 20 juni 2019 zorgt voor het eerst op Europees niveau voor een harmonisatie van de wetgeving omtrent insolventie.
Een belangrijk onderdeel van deze Richtlijn heeft betrekking op preventieve herstructureringsstelsels, die tot doel hebben de vereffening van levensvatbare ondernemingen te vermijden.
In België zal dit voornamelijk een impact hebben op de gerechtelijke reorganisatie, en meer bepaald op de gerechtelijke reorganisatie door een collectief akkoord.
The Restructuring Directive of 20 June 2019 harmonises insolvency legislation for the first time at the European level.
An important part of this Directive concerns preventive restructuring frameworks, which aim to limit the unnecessary liquidation of viable companies.
In Belgium, this will mainly impact judicial reorganisation, and more specifically judicial reorganisation by means of collective agreement.