Het voorontwerp Wet homologatie onderhands akkoord ter voorkoming van faillissement moet het een in financieel zwaar weer verkerende onderneming mogelijk maken om buiten faillissement of surseance haar schulden te saneren door een akkoord op te leggen aan alle schuldeisers. Een faillissement kan hiermee worden voorkomen. De rechten van schuldeisers en aandeelhouders kunnen hierbij worden gewijzigd.

Introduction

On 17 November 2017, the Supreme Court confirmed the existing case law that if employees are entitled to payment in cash for unused leave due to the bankruptcy of their employer, such claims are considered to be estate debts, regardless of when the entitlement to such leave accrued (ECLI:NL:HR:2017:2907). This ruling was given as a response to a request for a preliminary ruling by the Leiden Subdistrict Court.

On 24 November 2017, the Dutch Supreme Court ruled that in the event a suspension of payments is converted into a bankruptcy, interest that accrues after the suspension of payments was granted, but before the debtor was declared bankrupt, can be presented to the bankruptcy trustee for verification (HR 24 November 2017, ECLI:NL:HR:2017:2991).

Nu de verkoop van de inventaris meer dan een jaar voor het faillissement heeft plaatsgevonden, is het bewijsvermoeden van art. 43 Fw niet van toepassing. De stelplicht en de bewijslast ten aanzien van het paulianeus handelen rusten dan ook op de curator. De enkele omstandigheid dat het niet goed ging met de onderneming, betekent nog niet dat op dat moment te voorzien was dat een faillissement onafwendbaar was.

In a recent judgment, the Supreme Court ruled that if a company acting in its capacity as director of another company is liable based on a wrongful act (onrechtmatige daad), Dutch law provides that the natural persons who were acting as directors of that director-company at the time the liability arose are jointly and severally liable.

De Wet civielrechtelijk bestuursverbod voorziet kort gezegd in de mogelijkheid voor de rechtbank om in geval van faillissement een (oud-)bestuurder of feitelijk beleidsbepaler van een rechtspersoon voor maximaal vijf jaar te verbieden een bestuursfunctie of een functie als commissaris te bekleden.

The acknowledgement of a claim interrupts the five years’ prescription period for claims for payment (art. 3:318 DCC). On 21 April 2017, the Dutch Supreme Court answered the question whether the conduct of one company can qualify as the acknowledgement of a claim by another company (ECLI:NL:HR:2017:755).

As from today, the Insolvency Regulation Recast (EU) 2015/848 will apply to insolvency proceedings commenced on or after this date.

In its judgment of 9 December 2016, the Supreme Court ruled that once the debtor of a receivable has been notified of a right of pledge over that receivable, the holder of the right of pledge not only has the power to collect the amount due under the receivable but also is entitled to file for the debtor's bankruptcy if the debtor fails to pay this amount.

The qualification of a right as a 'right in rem' (zakelijk recht), within the meaning of Article 5 of Regulation No 1346/2000 of 29 May 2000 on insolvency proceedings (the "Regulation") must be determined according to the law of the place where the asset concerned is situated and the right in rem must satisfy certain criteria set out in Article 5(2) of the Regulation.