Recently, insolvency law was fundamentally amended in terms of reorganization procedures. The tax legislation was subsequently adapted to these new procedures, at the same time changing the content of some important tax rules.

The most important change is that a waiver of debt within the framework of a reorganization agreement becomes less interesting from a tax point of view. You will find out exactly how this works in this article.

Het insolventierecht onderging recent een grote wijziging op het gebied van de reorganisatieprocedures. De fiscale wetgeving werd vervolgens aan deze nieuwe procedures aangepast en daarbij werden tegelijk ook de inhoud van een aantal belangrijke fiscale regels gewijzigd.

De belangrijkste wijziging heeft als gevolg dat een schuldkwijtschelding binnen het kader van een reorganisatieakkoord fiscaal minder interessant wordt. Hoe dat precies zit, verneemt u in dit artikel.

Le droit de l'insolvabilité a récemment fait l'objet d'un changement majeur en ce qui concerne les procédures de réorganisation. La législation fiscale a ensuite été adaptée à ces nouvelles procédures, tout en modifiant le contenu de certaines règles fiscales importantes.

Le changement le plus important a pour conséquence qu'un apurement des dettes dans le cadre d'un accord de réorganisation devient moins intéressant du point de vue fiscal. Dans cet article, vous découvrirez comment cela fonctionne exactement.

The Parliamentary Joint Committee on Corporations and Financial Services (the Committee) has delivered its report following an inquiry into the “effectiveness of Australia’s corporate insolvency laws in protecting and maximising value for the benefit of all interested parties and the economy”.

In the much-anticipated decision of Bryant v Badenoch Integrated Logging Pty Ltd [2023] HCA 2 (Badenoch (HCA)), the High Court of Australia (the HCA) has now confirmed that the peak indebtedness rule may not be used when assessing the quantum of an unfair preference claim arising from a continuing business relationship.

The Federal Court of Australia (Court) has handed down the first reported decision on the ipso facto stay provisions contained in the Corporations Act 2001 (Cth) (Act).

Chief Justice Hammerschlag, sitting in the New South Wales Supreme Court (the Court), has delivered a judgement of importance to secured creditor and insolvency practitioners alike in Volkswagen Financial Services Australia Pty Ltd v Atlas CTL Pty Ltd (Recs and Mngrs Apptd) (In liq) [2022] NSWSC 573 (Atlas).

The Parliamentary Joint Committee on Corporations and Financial Services (the Committee) has commenced an inquiry into the “effectiveness of Australia’s corporate insolvency laws in protecting and maximising value for the benefit of all interested parties and the economy”.^[1]

De Herstructureringsrichtlijn van 20 juni 2019 zorgt voor het eerst op Europees niveau voor een harmonisatie van de wetgeving omtrent insolventie.

Een belangrijk onderdeel van deze Richtlijn heeft betrekking op preventieve herstructureringsstelsels, die tot doel hebben de vereffening van levensvatbare ondernemingen te vermijden.

In België zal dit voornamelijk een impact hebben op de gerechtelijke reorganisatie, en meer bepaald op de gerechtelijke reorganisatie door een collectief akkoord.

The Restructuring Directive of 20 June 2019 harmonises insolvency legislation for the first time at the European level.

An important part of this Directive concerns preventive restructuring frameworks, which aim to limit the unnecessary liquidation of viable companies.

In Belgium, this will mainly impact judicial reorganisation, and more specifically judicial reorganisation by means of collective agreement.